Les 183 – bewegingen en automatische yoga

Vraag: ik ben begonnen met het doen van yoni mudra kumbhaka en de dynamische jalandhara samen met de wervelkolomademhaling en de meditatie. Tijdens de meditatie zijn er plotselinge schokken in mijn lichaam zoals mijn hand die onwillekeurig beweegt, en in de meeste gevallen beweegt mijn bovenlichaam richting de grond. Deze bewegingen leiden soms af. Ik wil graag weten of dit normaal is of dat ik iets verkeerds doe.

Antwoord: ja, de schokken zijn normaal. Het is energie die innerlijke kanalen opent. De bewegingen zullen minder worden wanneer de kanalen open zijn en minder weerstand geven.

Soms wijzen bewegingen op ‘automatische yoga’ houdingen. Als je je bijvoorbeeld gedwongen voelt terwijl je zit om met je hoofd en romp naar de mat te gaan, is dit de sushumna (wervelkolomzenuw) die zichzelf wil uitrekken voor meer zuivering (het wordt ‘yoga mudra’ genoemd). Als je wat ‘maha mudra’ en ‘yoga mudra’ doet als onderdeel van je asana’s voor pranayama en meditatie kan het helpen om deze neiging te verminderen tijdens de zittende oefeningen. Deze worden besproken als toevoeging op les #71 over asana’s. Als je hoofd en je romp de onweerstaanbare neiging hebben om naar beneden te gaan tijdens je zittende oefeningen, laat het dan maar gebeuren voor een paar minuten. Of je kan jezelf erin brengen voor zolang als nodig aan het einde van je zittende oefeningen. Het is een natuurlijke uitdrukking van de verbondenheid van yoga door je zenuwstelsel.

We willen onze zittende oefeningen natuurlijk niet teveel verstoren met spontane yoga houdingen, maar soms kan het gebeuren, dan laten we ze als de neiging krachtig genoeg wordt. De beste manier om beweging in pranayama en meditatie te verminderen is het doen van een goede serie van asana’s voor we starten. Als de handen of armen bewegen tijdens de beoefening dan kan het gebruik van de jnana handmudra helpen (zie les #135)

Als de bewegingen teveel worden dan doen we wat we altijd doen wanneer de symptomen van zuivering teveel worden. We gebruiken het bepalen van ons eigen tempo (self-pacing) in de oefeningen en we minderen wat voor een periode tot we weer stabiliteit gevonden hebben in onze routine, en van daaruit gaan we weer verder. Wanneer we een aantal gaten in de weg tegenkomen, matigen we onze snelheid tot de weg weer goed is.

De incidentele schokken zijn normaal in bepaalde stadia van ontwikkeling, en is een teken dat zuivering aan de gang is. Mijlpalen op het pad naar verlichting!

De guru is in je.