T27 – De zoektocht naar oneindige intimiteit
Vraag: Om de zoveel tijd krijg ik het gevoel dat ongeacht welke tantrische technieken ik ook probeer ik nooit, in dit lichaam, helemaal een zal worden met mijn partner – dat ik nooit oneindige intimiteit zal ervaren. Het lijkt alsof wanneer ik in de ogen van mijn partner zou staren, ik nooit precies te weten zal komen wat ze denken of voelen. Ik kan niet precies uitleggen waarom, maar dit is soms een erg deprimerende gedachte voor me. Soms zet het me in vuur en vlam met passie, alsof ik over de laatste horde probeer te springen die te hoog is om overheen te kijken, maar het lijkt een zinloze/onmogelijke passie. Is het een misplaats gevoel? Interpreteer ik mijn onderbewuste wil voor de wil van God?
Ik heb tot op heden nog niet de kans gehad om de tantrische technieken met mijn partner uit te proberen. Maar hoe goddelijk het gevoel ook is, het voelt alsof het nooit de kloof van de persoonlijkheid kan overwinnen, wat voor mij als het belangrijkste obstakel voelt. Het hoeft niet eens een oplossing te zijn die aan seksualiteit gerelateerd is; al lijkt seks de meeste intieme poging. Zou ik misschien een soort helderziendheid moeten proberen? Ik weet het niet zo goed. Alle gedachten of woorden van advies over hoe ik deze kloof in het vrijen of op een andere manier zou kunnen overbruggen zouden goed besteed zijn.
Antwoord: Ware vereniging is voorbij denken, voelen, helderziendheid, etc. Het is voorbij het idee van “de ander.”
Het is een paradox. De beste manier om ware eenwording met de andere persoon te bereiken is om het in jezelf te vinden. Dan is er geen persoonlijke agenda die er tussendoor kan komen. Het is dan het Zelf in de een wat het Zelf in de ander dient. Oneindige intimiteit is 100% dienstbaarheid aan de ander, zonder er iets voor terug te verwachten. Oneindige intimiteit is niet iets dat bemachtigd kan worden of waar je zomaar in belandt. Je leert het kennen door los te laten, door over te geven, door alles te geven. Maar bovenal vraagt het om een transformatie in het functioneren van ons zenuwstelsel op het meest fundamentele niveau. Dit kan door yoga worden bereikt.
Je verlangen voor eenwording is goed. De frustratie komt voort uit het naar buiten toe richten van het verlangen om iets te verkrijgen in plaats van het van binnen los te laten. Zelfs iemand anders in de ogen kijken is naar buiten gericht, behalve als we kijken vanuit het perspectief van innerlijk stil zuiver gelukzaligheidsbewustzijn dat gecultiveerd is in meditatie. Als je je verlangen als bhakti gebruikt voor de motivatie om spirituele beoefening te doen, dan zal je vinden wat je zoekt, zowel in jezelf als in je geliefde.
De enige werkelijk oneindige intimiteit wordt gevonden in onze verlichting. Het is in ieder van ons een interne aangelegenheid – de goddelijke vereniging van onze innerlijke polariteiten. Dat is hoe we er komen. Als we dan vrijen, worden we de liefde, en dan hoeven we niets meer te bereiken, en zijn er geen hordes meer die genomen moeten worden. Het smelt allemaal weg als we de liefkozing worden. En dit worden we door beoefening.
In yoga overwinnen of overkomen we onze obstakels niet. We lossen ze op zo dat het van binnen aanwezige licht er doorheen kan stralen. Dat is het geheim. Alles verandert door dat ene eenvoudige principe, en de technieken die deze realiteit in ons zenuwstelsel stimuleren.
Het wordt aangeraden dat je je verlangen richt op het willen ontdekken van je innerlijke waarheid. Dan zullen er dingen in beweging komen. Je moet bereid zijn om te handelen – bereid om dagelijks te oefenen. Met dagelijkse beoefening, zal je ervaring van het leven zich op onbeschrijfelijke manieren verruimen, en dat zelfde geldt voor het vrijen.
De guru is in je.